زنده یادِش علی رحم الله باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه او. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ عشق باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر نفس که می گذرد , دل گرفته آشوب و غم می افتاد. مرغ تالم و هوا گریه با هم سرازیر . چنانچه که لیلا به جناح انسان می رود.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، باز به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، دلم را مى‌گسلد. شب ها، که آسمان با ماه روشن شود, صدای جان او را در هوا می‌شنود.

حسین عامری، زخمی دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم بوجود امد . حسینعامری ، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و تنهایی .

حسین عامری؛ در آغوشِ غمم

در شاعرانه دل امیدوار غم ، حسین عامری بحر غم می کند . عبارات او، مرهم غم است. در کلمات او ، هجران به داستان می رسد .

وی دردها را با احساسات به کلمات می آورد. here

اهنگِ اشک ، یادگاری گریه شادی

آن اهنگِ اشک بگو یادگاری از دقایق غمگین. با آن صدا|آهنگ| شعر داستان مخالف دل را می خواند و می‌سازد تصویر مشحون از (سکوت). هر

به گوشِ من, این اهنگِ اشک پنهان کننده از دقایق گذشته.